Βαθμός «κυνηγισιμότητας» ! ;

Photo: www ekk.gr

(Αναδημοσίευση από Eφημ.Κρητική Επιθεώρηση 19 Φεβ 2014)

Άλλο ένα, με ενδιαφέρον, το 25ο Κυνήγι θησαυρού τελείωσε στο Ρέθυμνο.

Οι ... Κατσίκες κράτησαν την υπόσχεσή τους, σχεδίασαν και υλοποίησαν 3 παιχνίδια χαράς και ευχαρίστηση.

Για μας που βάλαμε το χεράκι μας να ξεκινήσει-υλοποιηθεί ο θεσμός του παιδικού το '97, είναι μεγάλη χαρά η εξέλιξη της διοργάνωσης και εφηβικού κυνηγιού.

Αναμενόμενα πολύ καλό και το κλασικό παιχνίδι της Κυριακής. Μπράβο σας !

Αλλά ...

Περίμενα από εσάς κατσίκες άλλη μια καινοτομία που δεν τολμήθηκε παλαιότερα.

Να αναβαθμίσετε τη σημασία του παιχνιδιού, χωρίς να δημοσιεύσετε λίστα κατάταξης «κυνηγισιμότητας»; Σε κανένα από τα 3 παιχνίδια !

Όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, καθημερινά βαθμολογούμαστε και συμμετέχουμε ... σε λίστες κατάταξης. Γιατί την ΜΙΑ από τις 365 μέρες που ξαναγινόμαστε παιδιά και παίζουμε να ξαναματατοποθετούμαστε σε λίστες ;

2ος επιλαχών ιδρωμένος, 3ος επιλαχών καταιδρωμένος, 4ος, 5ος, ....................... κλπ

Αρκεί που βρέθηκε μία ομάδα, να σκάψει, να βρεί το μυστικό και να υποσχεθεί πως θα μας προσφέρει την ίδια και περισσότερη χαρά του χρόνου, ξαναστήνοντας το παιχνίδι, για παιδιά και μεγάλα «παιδιά».

Γιατί σημασία έχει να παίζουμε όλοι μαζί, κάθε χρόνο. Όχι να βαθμολογείται ο "ανταγωνισμός" μας με λίστες όπως του Forbes Magazine (www.forbes.com) θαμπώνοντας τη μαγεία του.

Μπράβο και σε σας Μαλαγάνες, ελπίζοντας του χρόνου να μας οδηγήσετε όλους στην υπέρβαση, μεταξύ των άλλων, ... να αποτοξινωθούμε από κατατάξεις στο παιχνίδι.

.... από μακριά παρατηρώντας και ζηλεύοντας ένας για πάντα “κυνηγός”

Στέλιος Νικ.Γαβαλάς

Πειραιάς 18 Φεβ 2014

Το δέντρο και η κούνια ( της Μαρίας Ντούζα )

 

Photo: www.the-tree-and-the-swing.com/gallery.php#

                                     
Τ΄ αποδημητικά πτηνά «τσιμπάνε» σε λεζάντες του τύπου  «Το πιο δύσκολο ταξίδι είναι ο γυρισμός…».

Έτσι στα ενδιάμεσα μιας δικής μου μετ εμποδίων finish period, βρίσκομαι στο Μικρόκοσμο (Συγγρού 106), πριν το αλλάξει, για ν αποζημιωθώ από ένα πολύ καλό σενάριο και μια αφτιασίδωτη σκηνοθεσία όπου η Μαρία Ντούζα  αφηγήται μια γεμάτη συναισθήματα ιστορία τριών μορφών μετανάστευσης.

Η Ελένη μετανάστρια πετυχημένης καριέρας στο Λονδίνο ( με την εξαιρετική Μυρτώ Αλικάκη). επισκέπτεται στο πατρικό της στην Ελλάδα , το πατέρα της το Κυριάκο ( με τον άπιαστο Ηλία Λογοθέτη) πρώην πρόσφυγα του εμφυλίου στη Σερβία, για να συναντήσει τη Νίνα (με τη σπουδαία Μιριάνα Καράνοβιτς ) οικον. μετανάστρια από τη Σερβία .

Η πλοκή θα ξεδιπλώσει πολλές αποκαλύψεις, κρυμμένες στης ζωής τα ντουλάπια, που οι ήρωες μας έχουν σφαλίσει και λησμονήσει. Όμως αυτές περιμένουν υπομονετικά στο σκοτάδι για να φανούν μόλις οι συνθήκες ωριμάσουν.

Η ταινία βάζει επιτακτικά την ανθρώπινη τάση να αφήνονται πληγές ανοικτές και να προσπερνώνται  με παυσίπονο τις ψευδαισθήσεις ή τη φυγή για οπουδήποτε, αγνοώντας  ή λησμονώντας πως τα βερεσέδια μυρίζουν γατίσια ανοιξιάτικη αποφορά και όσο ο χρόνος τα φορτώνει, η μυρουδιά τους στοιχειώνει ανυπόφορα. 

Στη ταινία η κάθαρση φτάνει παντού, καθοδηγεί και ησυχάζει παρασύροντας όλους να ξεχειλίζουν από λυτρωτικά συναισθήματα. Τα ακόμα υπέροχα αττικά τοπία ( όπου η ταινία γυρίστηκε ) και ο αττικός ήλιος φωτίζουν θαμπές και λαβωμένες ψυχές ησυχάζοντας τες.

Άψογες οι μικρούλες Ίρις Μήττα ( Άννα ) και Ελένη Κουλέτση (Μίρα)

… και προς θεού όπως στο τέλος ο Κυριάκος λέει στην Ελένη  « … μην ξεχνάμε ν ακούμε πάντα τι μας λένε τα παιδιά»

ΥΓ: Ζαφείρη Επαμεινώντα, έστησες πάλι το φακό να κάνει μεγάλα γλέντια με την εικόνα, δημιουργώντας αριστουργήματα. RESPECT

Περισσότερα στο www.the-tree-and-the-swing.com

ΣΝΓ                                                                                                        

                                                                                                                        12 Φεβ 2014

Το σύνδρομο της Ελληνικής οικογενειακής πολυκατοικίας ( www.singleparent.gr )

           Αναδημοσίευση από www.http://singleparent.gr                             4 Φεβ 2014

( http://singleparent.gr/sex-sxeseis/to-syndromo-tis-ellinikis-oikogeneiakis-polykatoikias )

Ακούω συχνά στην αίθουσα των ψυχοθεραπευτικών συνεδριών: « είμαστε μια πολύ δεμένη οικογένεια…».
Εννοώντας έχουμε μια «πολύ καλή» οικογένεια. Η υπενθύμιση: «Είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια» κρύβει την διευκρίνιση-απειλή:
«Κανένας από αυτή την οικογένεια δεν είναι έτοιμος – ώριμος να αποχωριστεί κανέναν». Όσο πιο αδύναμα καθιστούν οι γονείς τα μικρότερα ηλικιακά μέλη της οικογένειας, τόσο πιο «δεμένη» και «καλή», την αντιλαμβάνονται.

Στην σημερινή Ελλάδα, οι γονείς της «καλής» οικογένειας διατηρούν τρόπους εκπαίδευσης και συμπεριφοράς που ευνουχίζουν την συναισθηματική ωριμότητα των παιδιών. Μέσα στο πλαίσιο της υπερβολικής προστασίας και προσφοράς, αρνούνται να τα αφήσουν να εξελιχθούν και να αναλάβουν τον εαυτό τους.

Η αυτονόμηση αποκλείεται ως δυνατότητα.
Γεμάτη η Ελλάδα από «δεμένες» οικογένειες, από “παιδιά” 20, 30, 40, 50 και άνω χρονών που συμβιώνουν συναισθηματικά και κυριολεκτικά -σε κάποιο διαμέρισμα της ίδιας, ιδιόκτητης πολυκατοικίας, με κάτοχο την οικογένεια καταγωγής τους.
“Παιδιά” που αρνούνται να σχετισθούν αυθεντικά με τους γονείς τους, επιλέγοντας την υποκριτική δοσοληψία υλικών αγαθών, ως προκάλυμμα της σιωπηλής & άρρητης συμφωνίας του αμοιβαίου ψυχικού βολέματος.

Νέοι που αρνούνται να γίνουν υγιείς ενήλικες, προτάσσοντας την ενοχή -μήπως με την διεκδίκηση της ελευθερίας τους βλάψουν τους «καλούς» τους γονείς- ως άλλοθι και προκάλυμμα φόβου.
Επιλέγουν μια από τις δύο εκδοχές του δίπολου της συναισθηματικής ανωριμότητας –την υποταγή ή την αναρχία- διστάζοντας ψυχικά να αυτενεργήσουν μπρος τον κίνδυνο της υπαρξιακής μοναξιάς.

Συνήθως, προέχουν αξιολογικά οι ανάγκες της ελληνίδας μητέρας, που δεν καλύπτονται από την συναισθηματική παρουσία του πατέρα – συζύγου.
Οι μητέρες αρνούμενες να εγκαταλειφθούν από το παιδί, επειδή το επιλέγουν ως συναισθηματικό σύντροφο, προβάλλουν σε κείνο την δική τους υποσυνείδητη –ή ενσυνείδητη- επιθυμία ως ανάγκη του παιδιού, ενώ το δικό τους αίτημα το βαφτίζουν «αγάπη»:
«Μας έχει ανάγκη βλέπεις, μας λατρεύει το παιδί .Δεν θέλει να φύγει από κοντά μας».

Πώς όμως ένα παιδί που έμαθε να επιλέγει ως «φίλο» τον πατέρα ή την μητέρα του μπορεί να αποφασίσει να αποχτήσει εραστή και σύντροφο όταν έρθει η εποχή γι’ αυτό;…
Έτσι, τα παιδιά επιλέγουν να συμβιώνουν με τους γονείς, κυριολεκτικά ή συναισθηματικά, μέχρι ιδιαίτερα μεγάλες ηλικίες. Ακόμα κι όταν αποκτούν σύζυγο, σχεδόν ποτέ δεν απεκδύονται της συναισθηματικής τους εξάρτησης από την οικογένεια της καταγωγής τους, ώστε να επενδύσουν στην καινούργια.

Μέσα από την ανεπίγνωστή τους προσπάθεια να βιώσουν συναισθηματικά την ασφάλεια της αγάπης, οι γονείς διεκδικούν από τα παιδιά τους να γίνουν «σύντροφοι» του πατέρα ή της μητέρας, «θεραπευτές» της οικογένειας, «αποδιοπομπαίοι τράγοι» της, ή καλούνται να βάλουν σε τάξη την «οικογενειακή αταξία». Ανώριμοι δηλαδή συναισθηματικά γονείς ψάχνουν ενήλικους – αλλά συναισθηματικά παιδιά- για να τους «νταντέψουν».

Με τον παραπάνω τρόπο, δυστυχισμένοι και ανώριμοι γονείς κατασκευάζουν δυστυχισμένα και ανώριμα παιδιά, που, με την σειρά τους, -αν δεν σπάσουν την αλυσίδα- αναπαράγουν με τα δικά τους παιδιά τον κύκλο του εγκλεισμού στην ανωριμότητα.

Υπάρχει βλέπετε ο κίνδυνος να ωριμάσουν ψυχικά –αμφότεροι- όταν οι νέοι αποφασίσουν να αποκαθηλώσουν τους εξιδανικευμένους γονείς τους -και μαζί με τους «απυρόβλητους» γονείς τους, την αντίστοιχη θέση που έχει μέσα τους η παιδική τους ηλικία ως άπαρτο φρούριο αέναης και ακατάρριπτης ανεμελιάς – ανωριμότητας.

Αμφισβητώντας την αδηφάγα -καταλυτική της ελευθερίας και ψυχικής ισορροπίας τους- σχέση που έχουν με τους «καημένους» τους γονείς τους.
Γονείς που πνιγμένοι, από πάντα, πριν καν γίνουν γονείς, μέσα στην ανεπίγνωστή τους υπαρξιακή ραθυμία και αδιέξοδο, αδυνατούν να τοποθετηθούν αυτόνομα στην προσωπική τους ζωή αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ψυχικής τους τεμπελιάς κι απραξίας, της φοβικής τους στάσης απέναντι στην ατομική τους ζωή κι ελευθερία.

Μεταθέτουν ασυνείδητα την –πολύ πιο επώδυνη- διαδικασία αναζήτησης προσωπικού νοήματος στην υποκατάστατη ανάγκη για υπερ-έλεγχο των δεκτικών παιδιών τους.

Γονείς –και παιδιά- που αρνούμενοι να μεγαλώσουν, τελικά αποποιούνται το δυναμικό τους που η ψυχή τους, στην υγιή της κατάσταση, τους επιτάσσει:
Οι γονείς, πληρωμένοι υγιώς από τον γονεϊκό τους ρόλο να τον εναλλάσσουν λειτουργικά με αυτό των συζύγων, και τα παιδιά, χορτασμένα από την υγιή –όχι καταναγκαστική- γονεϊκή φροντίδα, να αναγνωρίζουν το δικαίωμά τους να επιλέγουν την αυτονόμησή τους ως δυνατότητα ενηλικίωσης και προόδου.

Γρηγόρης Βασιλειάδης  , M.Sc. Ph.D.
Διδάκτωρ Ψυχολογίας Α.Π.Θ.
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής
Μέλος του Σ.Ε.Ψ. (Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων) και της E.F.T.A. (European Family Therapy Association)
Κινητό: 6977.86.64.61
E-mail: info@aftognosia.gr
Web: www.aftognosia.gr
Facebook: https://www.facebook.com/gbasileiades1

Nymphomaniac Vol 1 του Lars von Trier

Όταν πας να δεις μία ταινία του Lars von Trier, ξέρεις πάνω κάτω πως η ιδιοφυή ματιά του μέσα από το κινηματογραφικό φακό, δεν είναι τέτοια που θα καθησυχάσει το πνεύμα, αλλά θα το οδηγήσει στην εξερεύνηση της ψυχής, θα βάλει ερωτήματα, θα προκαλέσει, θα ξαφνιάσει.
 
Το καρέ (16:9 πλέον) ανοίγει μαύρο, άγνωστο. Συνεχίζει υγρό κι αφιλόξενο.
 
Η πρώτη σκηνή εκπέμπει δέος, με τη βροχή να στάζει πάνω στις κάθυγρες-βρώμικες βικτωριανές τοιχοποιίες κάπου στα Midlands, όπου ο εργένης Εβραίος Σέλιγκμαν ανακαλύπτει τη Joe λιπόθυμη και κακοποιημένη.
 
Σε λίγο προστατευμένη φιλοξενούμενη στο σπίτι του,  θ αρχίσει την εξιστόρηση του έκφυλου και μοναχικού βίου της ...
 

Το απίθανο chapter 5 τελειώνει με το αρχικό μαύρο καρέ, που γεμίζει από τα καρέ των ερωτικών αναμνήσεων της Joe, οδηγούμενης από το Σέλιγμαν  ν' ανακαλύψει-συνθέσει την ευχαρίστηση της αρμονίας. Όπως η αρμονία των αριθμών Fibonacci  (0,1,2,3,5,8,13,21,34,55,...) ή η συνθετική πολυφωνία της μουσικής του Bach.
 
Το Nymphomaniac Vol 1 είναι τα πρώτα 5 κεφάλαια του νέου του αριστουργήματος, ενώ ακολουθούν τα υπόλοιπα (κεφ 6,7,8 στο vol 2) από τις 20 Φεβ στις αίθουσες.
 
Οι έχοντες ηδονοβλεπτική ματιά θ απογοητευτούν. Δεν είναι κουλτουριάρικη τσόντα!
Οι μαθημένοι στις βεβαιότητες τους θα δυσφορήσουν ή και θα ταραχθούν.
Δεν έχει ... στερεοτυπική οπτική !
 
Δείτε την ... όπως και το Melancholia (2011) ή το Dancer in the dark (2000)

http://www.nymphomaniacthemovie.com/ 

http://www.youtube.com/user/NymphomaniacTheMovie/feed?activity_view=3

Καλό μήνα !      

1 Φεβ 2014